Wrzucam kilka fotek z ostatnich kółek (głównie do Niemca ale też trafił się bliski Benelux czy południowa Skandynawia). Uporządkowałem trochę wnętrze - szczególnie szybę oraz stolik (teraz skrócony). Poza tym trochę na zewnątrz pozmieniałem lampek na zewnątrz, żeby było ładnie ale też nie raziło po oczach.

Najważniejsza chyba jednak zmiana to naklejka z przodu - Autobahn Cruiser, autorska i całkiem dobrze oddająca ostatnie moje trasy. Aha - jeszcze kosteczki zrobiłem na firmowe (to akurat efekt nudy kręcenia się ciągle po autostradach).

Śnieg już z grubsza odpuścił w większej części naszego kontynentu. Ruszyłem więc z bazy w Olsztynie na dosyć długą przeprawę do Turcji. Zostałem załadowany świeczkami zapachowymi - dla odmiany tym razem ciągnąłem naczepę typu firanka zrobioną w stylu holenderskim z firmowym malowaniu w stylu vintage. Okleina była wzorowana na firmach z lat 70tych kiedy transport interkontynentalny kwitł w najlepsze!

Ruszyłem wcześnie rano - było zimno i deszczowo. Moja droga prowadziła przez Grudziądz gdzie miałem włączyłem się w [A1] i popłynąłem na Południe kraju. Przed samą granicą, za Bielsko-Białą, zatrzymałem się na zasłużony odpoczynek przed dalszym rejsem po krajach Wyszehradu.

Przejazd przez kręte drogi Słowacji jak i proste autostrady Węgier nie należały do najgorszych. Za szybą widziałem kilka ciekawych atrakcji jak np. ten zamek!

Na granicy serbskiej zjechałem na weekendową pauzę. Po tej dłuższej przerwie ruszyłem na Belgrad a następnie Nisz. Pogoda dopisywała więc mogłem kręcić kilometry jedną ręką trzymając kierownicę a drugą kubek gorącej kawy! Dopiero okolice miasta stołecznego zmusiły mnie do zachowania ostrożności - przebudowa obwodnicy towarzyszyła zwiększonemu ruchowi jak i nieroztropnym kierowcom.

Na wieczór byłem już pod granicą bułgarską. Po całym dniu jazdy wróciłem do Unii Europejskiej! Przejazd przez ten kraj jednak robiłem nocą - stąd brak fotek.

Po przejechaniu granicy tureckiej, której towarzyszyły wzmożone kontrole papierów oraz zestawu ruszyłem do Stambułu. Pogoda nadal dopisywała więc ogień na tłoki i kilometry same się pokonywały! Po przekroczeniu bram Azji ruszyłem dalej w kierunku rozładunku. Pod ranek byłem już pod Konyą - zrzuciłem świeczki i czekam na kurs powrotny do "cywilizowanego świata".