Opowieści Tawarisza/krakena

[Tawarisz]

Przecław - Płock

Wcześniej tego nie opisywałem, ale firma jest pod znajomą spedycją. Jeden z moich wujków skończył swoją karierę kierowcy zawodowego w tym roku po trzydziestu latach za kółkiem. Miał swoją działalność dla której ładunki szukała mała spedycja, są to dwie kobiety wynajmujące mieszkanie niedaleko mojego miejsca zamieszkania. To dzięki nim między innymi ruszyłem z firmą. Gwarantują mi pewną pracę i poświadczyły tym firmie leasingowej która bez problemu przepisała na mnie papiery po wcześniejszym właścicielu auta. Byliśmy już dogadani od kilku tygodni, kwestią czasu było załatwienie wszystkich papierkowych spraw i zrobienie przeglądu w naczepie. Szczerze mówiąc przegląd zrobiłem w piątek, powiedziałem im że w sobotę żeby jeszcze posiedzieć ten weekend w domu. Siedząc dzisiejszego poranka z rodziną przy stole dostałem telefon. Jedna z tych dziewczyn o imieniu Wioleta oświadczyła że ma ładunek z Płocka na Anglię. A do Płocka miałem się załadować frytkami z Przecławia. Nie zastanawiając się potwierdziłem moją gotowość. Zakupy już miałem mnie więcej zrobione na wyjazd przed wyjazdem zajechałem jeszcze do biedronki po jakieś pierdołki. Auto zostawiam na parkingu strzeżonym jakieś pięćset metrów od domu. Do miejsca załadunku miałem jakieś piętnaście kilometrów więc przeleciałem to bez problemu mimo niedzieli. Tam mnie odrazu skierowali pod rampę i zaczęli ładować. Wszystko trwało w maksymalnym pośpiechu. Papiery były szybciej niż ładunek na aucie. Gdy już zamykałem drzwi od naczepy przyleciał gość z plombą. Wiedział że jadę na Płock i odradził mi jechania es trójką. Ponoć jechał do pracy pół godziny temu i widział spory korek który w ogóle się nie ruszał, jakiś poważny wypadek. Poddenerwowany zmieniłem przebieg trasy w Kaśce i poleciałem przez Piłę es dziesiątką. Znam dobrze te rejony, drogę jest stresowa. Co chwile jakieś wioski, pełno fotoradarów - ale nie miałem innego wyjścia. Wolałem nie ryzykować korkiem. Jakoś się jechało po drodzę zatrzymałem się na przerwę na jakimś dzikusie z "barem dla kierowców". Poszedłem tam zajrzeć, widziałem jak jeden z klientów coś wcinał. Wyglądało apetycznie. Zamówiłem sobie posiłek - trzeba przyznać że zjadłem tanio i dobrze. Najedzony ruszyłem dalej. Jazda jak jazda, nic nowego. Gdy dojechałem do wyznaczonego adresu było po dwudziestej. To była jakaś mała miejscowość przed Płockiem. Wjechałem w uliczkę gdzie było pełno firm ale zero żywej duszy. Znalazłem swoją bramę przez która mnie wpuścił cieć oznajmiając mi że przychodzą dopiero ludzie do pracy o północy i muszę czekać na rozładunek. Stanąłem sobie bezpiecznie na firmie i rozkładam do końca swoje taboły po aucie. Po zrzutce lecę spać i jutro będę ładować Anglię.

Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.