Per-Trans

[Johny Trucker]

Witam wszystkich bardzo serdecznie po dłuższej przerwie!

Piła [PL] - Clermont Ferrand [FR] - Walencja [ESP]

Piątek

Wczorajszego dnia przejąłem naczepę Adama z załadowanym już ładunkiem 24 ton opon, więc bez najmniejszych obaw wstałem o godzinie 6:30. Poleżałem chwilę w łóżku i poszedłem się ogarnąć przed trasą. Szybki prysznic, pożywne śniadanie i pora było wyjść z domu. Wszystkie ubrania i potrzebne rzeczy w tym maseczki i inne preparaty do walki z koronawirusem spakowałem sobie właśnie wczoraj, więc bez zbędnego marnowania czasu wsiadłem do samochodu i pojechałem do ciężarówki, aby się wpakować. Kilkanaście minut przed 8 byłem już przy dafie. Odpaliłem, więc maszynę, aby powoli się grzała, a ja układałem ubrania w półkach. Przed wyjazdem dokonałem szybkiego sprawdzenia stanu technicznego zestawu i punktualnie o 8 rozpocząłem swój czas pracy. Ładunek opon miałem dostarczyć do miasta Clermont Ferrand, a dokładniej do centrum logistycznego Michelin. Mój cel był oddalony ode mnie ponad 1600 kilometrów, więc trochę pracy mnie czekało. Wjechałem na DK11 nawet, się nie obróciłem, a znalazłem się na A2. Tam wiadomo tempomat na 87, stare hity leciały w tle, a wszystko zwieńczył brak ruchu. Jedynie sporadycznie jakieś duże pokazywały się, jednak lewy pas i znowu cała autostrada dla mnie. Dotarłem do granicy i tam ujrzałem długi na kilkanaście kilometrów korek. Trochę się zmartwiłem, bo wiedziałem, że będę musiał w nim odstać na powrocie, ale cóż taki los szofera. Przed Berlinem tachograf upominał się o 45’ pauzę, wiec zjechałem na parking o godzinie 12:30. Na pauzie zrobiłem sobie kilka kanapek oraz herbatę. Zjadłem posiłek i zostało mi kilkanaście minut czas, więc posprzątałem szybko szoferkę i resztę czasu przeglądałem media społecznościowe. Po zakończeniu pauz odpaliłem maszynę i wyjechałem znowu na drogę. Podleciałem jeszcze chwilę dwójką, a z niej odbiłem w kierunku Norymbergii, gdzie zamierzałem wykręcić dziewięciogodzinną pauzę. Na autostradzie włączyłem sobie muzyczkę ustawiłem tempomat i przeleciałem kolejną cześć mojego czasu pracy. Za Norymbergią stanąłem na parkingu chwilę przed wybiciem 4h30'. Ustawiłem się w ostatnią wolną rajkę zgasiłem samochód i poleciałem się umyć. Po prysznicu ogarnąłem kolację, odpaliłem Wiedźmina na Netflixie i poszedłem spać.

Sobota

Trzecia rano budzik zaczął dzwonić na pobudkę. Wstałem i odpaliłem auto, aby już grzało się do trasy. Ja w tym czasie ogarnąłem szybką toaletę oraz postawiłem wodę na kawę, które organizm, aż się domagał . O 3:30 tachograf pokazał koniec przerwy, więc ja tym samym zwolniłem hamulec ręczny i wytoczyłem się na pustą szóstkę. Odpaliłem stare hity i jakoś się przeleciało. Widoki były bardzo przyjemne, bo w oddali rozciągały się pasma górskie no po prostu coś pięknego. Autostrada była bardzo pusta, wręcz nie było na niej pojazdów. Na drodze spotkałem znajomego, wiadomo długie oraz trąby poszły w ruch. Pogadaliśmy chwilę przez CB, jednak sygnał w pewnym momencie się zgubił, więc zostałem znowu sam. Tak minął mój pierwszy cykl pracy dobowej. Tachograf domagał się pauzy, więc zjechałem na pompę niedaleko Offenburga. Było koło godziny 8, jednak pogoda była naprawdę fenomenalna. Podczas obchodu auta zauważyłem, że przepaliła mi się jedna żarówka w obrysie pod zderzakiem, więc zabrałem kawkę na pole i ogarnąłem szybko robotę. 45' minęło bardzo szybko, jednak w tym czasie udało mi się zjeść pożywny obiad i ogarnąć parę spraw. Przed wyjazdem z parkingu zobaczyłem sytuację na granicach, która okazała się bardzo dobra. Obrałem granicę nieopodal Miluzy. Tam też dojechałem po pewnym czasie. Majstry w białych kombinezonach zmierzyli mi temperaturę, która była regulaminowa, więc tylko życzyli szerokiej drogi i kazali jechać dalej. Droga mijała bardzo przyjemnie, kiedy spokój przeszkodził mi komunikat od kolegi kierowcy. Wypadek dwóch dużych, służby zamknęły całą drogę i trzeba wykombinować coś na szybko. Kilometr ode mnie był zjazd, więc obczaiłem drogę na nawigacji i poleciałem bocznymi drogami. Droga w bardzo dobrym stanie, szeroka czego chcieć więcej. Po przejechaniu korka znowu wskoczyłem na autostradę i tak dojechałem na parking, gdzie miałem zrobić pauzę. Do centrum logistycznego miałem jakieś 100 kilometrów, więc miałem dobry cały dzień dla siebie. Pierwsze co zrobiłem po ustawieniu się w rajkę to poszedłem do toalety gdzie wziąłem prysznic i załatwiłem swoje potrzeby. Potem rozłożyłem naczynia i ogarnąłem sobie schabowego na weekend ?. Po przygotowaniu posiłku wyszedłem z kabiny i zabrałem się za polerowanie samochodu, bo był lekko zabrudzony. Zajęło mi to kilka godzin, ale browarek i dobra muzyka umiliła mi ten czas. Po zakończeniu prac przy samochodzie położyłem się na łóżko i po pewnym czasie zasnąłem.

Poniedziałek

Obudziłem się chwilę przed 6, szybka toaleta, śniadanie i trzeba dolecieć na rozładunek. Do centrum logistycznego Michelin miałem niecałe 100 kilometrów, więc na miejsce dojechałem o 7:30. Na firmie dostałem pagera, który miał zadzwonić, kiedy będę mógł podjechać pod rampę. Nie czekałem długo bo zaledwie kwadrans, a urządzenie zaczęło wibrować. Podstawiłem się pod rampę numer 4 i wózkowi zaczęli rozładunek. Rozładunek odbył się bardzo szybko. Po 45 minutach naczepa była rozładowana, ogarnąłem pasy i kita na załadunek do miejscowości Trevoux, a dokładniej do firmy Ocedis, tam też miałem załadować płyn dezynfekujący, który miałem dostarczyć do szpitala lmed w Walencji. Ruch na drodze był znikomy, słoneczko dawało chęć do jazdy. Po wyjechaniu z miasta zadzwonili do mnie kumple z firmy i pogadaliśmy na wideo czacie dobre 50 minut. Droga bardzo przyjemnie mijała. W pewnym momencie niedaleko Montpellier dwie osobówki się zderzyły, jednak wypadek był na tyle niegroźny, że zjechali na pobocze nie blokując ruchu. Niedaleko miasta Narbona zjechałem na mały parking, gdzie miałem wykręcić pauzę 45’. Na przerwie zjadłem bardzo pyszny obiad, który został mi jeszcze z weekendu. Ogarnąłem kabinę po posiłku i tak minęła moja pauza. Godzinny południowe, więc ruch delikatnie się zwiększył. Jednak bardzo przyjemnie się jechało. Adam podesłał mi link do świetnej składanki i bardzo szybko mijał czas. Na granicy chłopacy w kombinezonach zmierzyli temperaturę, która wynosiła 36.6 i kazali jechać dalej. Droga E-15 i E-90 prowadząca w kierunku Walencji poszła bardzo szybko. Chwilę przed Castellon de la Plana zjechałem na parking gdzie wykręciłem pauzę do godziny 4:30.

Wtorek

Dzwonek zadzwonił punktualnie o 4, abym wstał i dojechał 200 kilometrów do szpitala. Mogłem pospać dłużej jednak stwierdziłem, że chorzy nie będą czekać i warto wstać wcześniej. Około godziny 7 przyjechałem do Walencji gdzie miał wyjechać po mnie ratownik medyczny, abym jechał za nim. Na miejscu bardzo sprawny rozładunek. Poszedłem do biura, tam też dostałem laurkę i dokumenty dla mnie. Po rozładunku zjechałem na parking, gdzie czekałem na dalsze zadania od spedytora.

Zapraszam do oceny, bo to naprawdę motywuje Pozdro wariaty i szerokości!