Ostatni tydzień tego roku był dla nas bardzo owocny. Oprócz podpisania kontraktu z kolejnym klientem, w końcu przyjechało długo oczekiwane, szczególnie przeze mnie auto. Scania S NG o mocy 650 koni mechanicznych z silnikiem V8. Pierwotnie to od tego auta wszystko miało się zacząć, ale długi czas produkcji spowodował, że postawiłem na zakup Actrosów. Niemniej, na początku grudnia zadzwonił do mnie handlowiec z oddziału Scanii w Łowiczu, że od razu po świętach będzie można odebrać auto. I tak też właśnie się stało. Auto oblane, dostało również kilka dodatków i po Nowym Roku wyruszy w pierwszy, dziewiczy kurs.
Goście nie widzą linków. Zarejestruj się aby zobaczyć ukrytą treść.
Goście nie widzą linków. Proszę, zarejestruj się TUTAJ, żeby zobaczyć ukrytą treść .
Pora na relację z kółka, które zostało zrealizowane dla jednego z naszych klientów. W sobotę, w godzinach porannych załadowałem na terenie firmy Agram w Lublinie mrożonkę, którą miałem dostarczyć do Brukseli w Belgii. Po 4 rano pojawiłem się na zakładzie. Wraz ze mną dwa składy na LU, jeden UA, więc na załadunku trochę się zeszło, zanim mnie wzięli pod rampę. W końcu koło 7 rano zaprosili mnie pod rampę. 28 palety mrożonych owoców zarzucone, doki odebrane, więc można ruszać. Kierunek Warszawa, dalej Łódź, za którą wypadła mi '45. Pora na śniadanie, papieros i ogień dalej. Plan na dziś taki, żeby pójść na "dychę", coby jak najdalej zalecieć. Ruch na drodze zaczyna się wzmagać, więc Actros staje się królem lewego pasa i wyprzedzam co tam wolniejsze wózki. Za Poznaniem na bramkach wyciągnęli mnie do kontroli. Tacho git, auto też, więc po 30 minutach postoju można było ruszać dalej. W okolicach Świecka dołączam do naszego drugiego, firmowego auta i w małym konwoju drałujemy w kierunku Belgii. Z racji naszego kontraktu dla naszych dwóch stałych klientów, nasze oba składy w tym kraju są bardzo często, co niedługo może nawet podkreślimy okolicznościowym malowaniem na naczepie. Finalnie udaje nam się zalecieć kawałek za Magdeburg. Kolacja, piwo i w wyro, bo jutro kolejny dzień gonitwy.
Budzik wybudził mnie ze snu. Noc za oknem, więc mocna kawa, jakiś mix z Manieczek i ogień. Jak to mówi mój kolega - "Nocna robota, to dla kota i ...". No nic, czasem i tak bywa, oby tylko nie zasnąć i może będzie ok. Lecimy na dwa składy i o dziwo, obaj w to samo miejsce rozładunku. Nocą różne głupie rzeczy przychodzą do głowy, więc tematy na radiu są wszelakie, ale najważniejsze to nie usnąć za kółkiem. Dziś, tak samo jak wczoraj gonimy na pełnej mocy, coby zdążyć na rozładunek. '45 wypada nam gdzieś w okolicach Dusseldorfu, no może nawet kawałek za. Śniadanie, kolejna kawa i ogień. Nie ma miękkiej gry, niczym latanie na żywcu jak za dawnych lat w Pol-Stocku. Finalnie po 8 rano dolatujemy na miejsce rozładunku. Towar zrzucony, więc pora gonić na kolejne miejsce załadunku.
Rozładowani, lecimy w konwoju na miejsce kolejnego załadunku. Na powrocie ładujemy jakieś koncentraty owocowe. Udaje nam się dolecieć na miejsce załadunku, biorą nas o dziwo od razu pod rampę i w 30 minut uwijają się z tematem. Doki odebrane, więc ujechać tyle co zostało czasu, a jest go nie dużo i pora iść w kimono.
Kolejny lot w nocy. No nic, mocna kawa, kanapka ze stacji paliw jako śniadanie i może jakoś uda się przeżyć. Plan jest nawet ambitny, bo znów lecimy na dychę. Terminy gonią, ale jak to bywa - każdy chce towar na wczoraj. Dodatkowo leje jak z cebra, więc tym razem pogoda nie ułatwia nam naszej roboty. Obaj jesteśmy wciąż na lewym pasie, w końcu czerwony kolor kabin zobowiązuje i czyni nas szybszymi o jakieś 10km/h od każdego uczestnika drogi. Przed Magdeburgiem wypada nam '45. Pora zjeść drugie śniadanie, rozprostować trochę nogi i ogień dalej. Wlatujemy nad ranem do Polski. Oczy na zapałkach, ale jeszcze udaje nam się dogonić w okolice Nowego Tomyśla. Organizm domaga się snu, więc zjeżdżamy na MOP-a, zasuwamy firanki i spać.
Ostatnia nocka przed nami. Odpalamy furmanki, ogarnięcie się i jazda. Na dziś dużo nie zostało, rozładunek w okolicach Płocka, dokładnie w Wincentowie. Z tego co wiemy, to zakład działa 24/7, więc jest duża szansa, że jak przyjedziemy w nocy to nas rozładują. Zobaczymy jak finalnie wyjdzie na miejscu. Poznań, dalej na Konin, potem zjeżdżamy z A2, wpadamy na DK92 i dalej na Gostynin. Na miejsce zrzutki dojeżdżamy około 2 w nocy. Komitetu powitalnego z chlebem i solą nie było, ale za to faktycznie pracowali całodobowo. Po pół godzinie kazali podstawić się pod rampy i zaczęli zrzutkę. Godzina i oba auta zrzucone. Jeden jedzie ładować kolejne kółko, a ja kieruję się na Emilianów koło Warszawy, dokładnie na serwis Mercedesa, w celu małych modyfikacji w aucie. Grill w kolor, przemalowane koła, dodane pomarańcze na grillu - nawet zaczyna to wyglądać.
Euro Truck Simulator 2
/
MITRANS - Sokołów Podlaski
