eTrucks.pl • Od 17 lat najlepsze forum z modami do ETS1, GTS, ETS2, ATS, ST

Ogólnie brakuję trochę większej różnorodności perspektyw (jakiś fotek z tyłu, wnętrza itp.) ale i tak jest ładnie.

Witajcie.
Jako że trochę czasu już upłynęło od ostatnich wpisów na firmowej zakładce, nastał czas, by wyciągnąć sprawy U.T. ZAWADKA trochę na wierzch w etrucks.pl.
Zdaje się, że będzie to trochę, jak odkrycie dinozaura na wykopaliskach, bo z tego co widzę, ostatni wpis jest z sierpnia poprzedniego roku, ale, i tu Was zaskoczę, firma się nie zwinęła.
Działa dalej, ma pewne perspektywy na rozwój, powoli wdraża nowe rozwiązania i systemy, w tym, co już nam szumnie zapowiada szef Konrad, planuje postawić na innowacyjne rozwiązania telematyczne, które mają niby usprawnić zarządzanie flotą, nadzór nad kierowcami i temu podobne sprawy.

Wydawać by się mogło, że w U.T. ZAWADKA nastał pewien zastój, być może powolne wygaszanie działalności. Ale nie, koła kręcą się dalej, koledzy kierowcy, ci którzy pozostali w firmie, nakręcają kolejne km na osie zestawów.
Tak jest i ze mną. W międzyczasie, od ostatniej relacji, w powierzonej mi Scanii licznik wykręcił 100k km.
A i zrobiło się ciekawiej, bo firma nawiązała współpracę z partnerami biznesowymi w Skandynawii, Włoszech, Francji oraz Hiszpanii.
Nie jest więc już tak nudno, jak było dotychczas, że trasę z Łukowa do Londynu można było pokonać z zamkniętymi oczami, hehe. A i ładunki od czasu do czasu trafiają się rozmaite, tak dla odskoczni od naczepy z agregatem za plecami.
Ogólnie rzecz ujmując, po otwarciu się U.T. ZAWADKA na nowe oferty rynku transportowego, średnia długość pojedynczych tras wynosi ok. 2,5k km, lata się ze wschodu na zachód, z północy na południe, w te i na zad po Europie, a Polskę traktuje się jako kraj tranzytowy, gdzie można jeszcze "na legalu" w tej całej Unii wykręcić pauzę 45h "w kabinie".
I z takiego to kołowania po Europie, głównie po jej daleko północnych krańcach zarzucam relację.

Ogólnie, trasa z ostatniej rozpiski obejmowała kółko: Polska - Włochy - Norwegia - Słowacja - Rosja - Dania - Polska.
Dało to łącznie 19 143 km wykonane w okresie 11.12.2017 - 15.01.2018.
Scania przepuściła w tym czasie przez komin 7 tys. litrów ON, uzyskując średnie spalanie 36,5l/100km, przy średniej masie ciąganych ładunków ~19 ton.
Zaczęło się jeszcze "późną jesienią", skończyło zimą w pełnej krasie.
OK, koniec farmazonów, czas na skreeny. Pozdrawiam.

1. Przejście graniczne między północną Rosją i Finlandią, okno w okno z kolegą z nadgryzionego już zębem czasu MAZa (bo to niby moja skakanka jest "młoda".


2. Widoczki, widoczki, widoczki....














Jeden z punktów docelowych. Już dalej na północ nie da rady...


Na Święta musiała do "budy" zagościć świąteczna atmosfera, hehe


Rozładunek w nieciekawym miejscu, podjazd w wyznaczone miejsce zajął mi pół godz.


Następnie przepinka naczep, bo ktoś miał wizję, by sprawdzić firmę w transporcie ultra lekkich i mega drogich jachtów. Że też to padło na mnie...




3. Widoczki, widoczki, widoczki...




Po kolejnej przepince, znów z dołu na górę Europy. Coś koledze z MANidła nie poszło na lodzie....


4. Zima, nie zima, spedytor cały czas pogania:
















5. I zima w pełnej krasie

Baardzo fajne zdjęcia. A jak z rekrutacją do Was?

Na razie zamknięta, ale już kończymy powoli zmiany, za niedługo będziemy otwierać.

E no ale ten platon to do poskalowania. Ogółem nie lubie takiego pierd..nika w samochodzie no ale cóż. Gusta guściki. Zdjęcia nie są jakieś wybitne, te same kadry i w cieniu. Jedynie to 2 i 3 fotka trochę lepiej wyglądają od reszty. Polecam jakiś modzik na pogodę pobrać albo program do obróbki.

Elegancko Czekam na start.

Wyprawa na koniec świata - dalej na północ to już się na mapach ETS2 nie da wypuścić.
Jako że dostawa na tak znaczną odległość zakończyła się sukcesem, a przyszło mi też czekać 3 doby na rejs powrotny na stały ląd, pozwoliłem sobie na małe zwiedzanie archipelagu Svalbard (dalekiej prowincji Norwegii).
Teraz już wracam, kierunek Genewa




































W międzyczasie zrobiłem też trochę porządków w kabinie. Część gadżetów musiała znaleźć swoje miejsce w schowkach, gdyż na tych skandynawskich serpentynach jednak dość mocno ograniczały widoczność. A do co niektórych manewrów, praktycznie każdy centymetr kwadratowy niezasłoniętej przedniej szyby był przydatny.

Samym koniem po śniegu, krzyż na drogę. Fotki standardowo z klasą

Kamil, na szczęście to nie ja opłacam ubezpieczenie od zestawu. Inna sprawa, to z pustą „teściową” byłoby jeszcze gorzej. Zwłaszcza, że żeby dotrzeć do tej stacji polarnej, musiałem pokonać niezłe serpentyny i różnicę poziomów od 10 do 500 m.n.p.m.